Σχεδόν αμέσως μετά την εκδήλωση της πανδημίας είχαν αρχίσει να προκύπτουν, σε πολλές χώρες, έντονα ζητήματα από επιχειρήσεις που ζητούσαν αποζημιώσεις λόγω διακοπής εργασιών, τις οποίες οι ασφαλιστικές εταιρίες, σε πολλές περιπτώσεις αρνούνταν να δώσουν, καθώς δεν αποσαφηνιζόταν στους όρους των συμβολαίων αν καλύπτονται σε περίπτωση πανδημίας.
Ειδικά στο Ην. Βασίλειο (ΗΒ) το θέμα έφτασε μέχρι το Ανώτατο δικαστήριο, το οποίο τον Ιανουάριο του 2021 δικαίωσε τις επιχειρήσεις.
Σύμφωνα, λοιπόν, με την εποπτική αρχή του ΗΒ, 15.400 ασφαλισμένοι με ασφαλιστήρια Διακοπής Εργασιών (ΔΕ) είχαν αποζημιωθεί μέχρι τον Αύγουστο.
Οι αποζημιώσεις ανέρχονται περίπου στο ποσό των €1,2 δις(!) και εκκρεμούν ακόμα πολλές αιτήσεις αποζημίωσης για την ίδια αιτία.
Ορισμένες από τις μεγαλύτερες ασφαλιστικές εταιρίες συμφώνησαν, το Ανώτατο Δικαστήριο να εξετάσει και να γνωμοδοτήσει δειγματοληπτικά για κάποιες ζημιές, ώστε να μην αρχίσει ένας φαύλος κύκλος χρονοβόρων δικών, υπέρογκων νομικών εξόδων κλπ για αποζημιώσεις, λόγω των ασαφειών που υπήρχαν σε ορισμένους όρους των ασφαλιστηρίων.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι μια μεγάλη αλυσίδα μπυραριών στο ΗΒ η οποία υπέβαλε αίτηση αποζημίωσης, με συνολικό αιτούμενο ποσό σχεδόν €1 δις. Η αλυσίδα υποστηρίζει ότι λόγω του lock-down αναγκάστηκε να κλείσει το σύνολο των 760 καταστημάτων της στο ΗΒ.
Οι εξελίξεις αυτές δείχνουν 3 σημαντικά σημεία που αφορούν το παρόν και το μέλλον. Το πρώτο είναι ότι αποδεικνύουν τον σημαντικότατο ρόλο της ασφαλιστικής αγοράς σε περιπτώσεις ακραίων οικονομικών συνθηκών και πώς μπορούν πραγματικά να σώσουν από οικονομική καταστροφή, όχι μόνο μεμονωμένες επιχειρήσεις, αλλά ολόκληρους κλάδους της οικονομίας.
Όμως, οι ασφαλιστικές εταιρίες είναι επίσης επιχειρήσεις και, το βασικό τους μέλημα είναι η επίτευξη κέρδους και η αποφυγή ζημιών (όπως ισχύει για όλες τις επιχειρήσεις – από τη μικρότερη ως τη μεγαλύτερη). Έτσι φτάνουμε στο δεύτερο σημαντικό σημείο που είναι ο πολύτιμος ρόλος που μπορούν να παίξουν οι ρυθμιστικές αρχές για την αποφυγή μακροχρόνιων δικαστικών αγώνων με τελικό ωφελημένο τον καταναλωτή.
Τέλος, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό είναι ότι όλη αυτή η διαδικασία έχει αναδείξει και μια άλλη πτυχή της ασφάλισης που αφορά αφενός τους ασφαλισμένους, αφετέρου εμάς τους επαγγελματίες: τα ασφαλιστικά προϊόντα θα πρέπει να είναι έτσι σχεδιασμένα ώστε να καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες των ασφαλισμένων και όχι να περιορίζεται το εύρος των καλύψεων προκειμένου να κρατηθεί το ασφάλιστρο σε χαμηλά επίπεδα.
Το ευχάριστο είναι ότι πλέον, αρκετοί επαγγελματίες, χρησιμοποιούμε σύγχρονα επιστημονικά εργαλεία που δείχνουν με αντικειμενικό τρόπο την πραγματική ανάγκη του καθενός, ώστε να μπορεί να ασφαλιστεί σωστά και, όταν έρθει η ώρα της αποζημίωσης να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι με το αποτέλεσμα.
Το άρθρο μου αυτό δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στο http://www.insuranceforum.gr το οποίο και ευχαριστώ.