Γιατί ξανά να βλέπουμε ανθρώπους να κλαίνε για τα καμμένα σπίτια τους; Γιατί ξανά να βλέπουμε να καταστρέφονται ζωές; Γιατί ξανά ο πόνος, εκτός από την καταστροφή της φύσης, να μεγεθύνεται από την καταστροφή σπιτιών και επιχειρήσεων; Γιατί να περιμένουμε ξανά το κράτος να μας βοηθήσει να μειώσουμε το μέγεθος της ζημιάς μας και να παραπονιόμαστε ότι δεν έκανε αρκετά; Γιατί, όσοι είχαμε την τύχη να μην χάσουμε φέτος το σπίτι μας, να ελπίζουμε ότι δεν θα το χάσουμε ούτε του χρόνου,ενώ ξέρουμε πολύ καλά γιατί το ακούμε συνέχεια και από παντού ότι,λόγω της κλιματικής αλλαγής,τα ακραία φαινόμενα θα ενταθούν τα επόμενα χρόνια; Γιατί, ενώ είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα έχουμε πλημμύρες τον χειμώνα, να ελπίζουμε ότι δεν θα έχουμε ή ότι θα έχουμε κάπου μακριά από εμάς; Ακόμα και αν νομίζουμε ότι το να ασφαλίσουμε το σπίτι μας είναι πανάκριβο, γιατί δεν το ψάχνουμε;
Ζούμε στην εποχή της πληροφορίας. Μια αναζήτησή στο Ίντερνετ για 10-15 λεπτά μας δίνει όλες τις απαντήσεις. Γιατί αναλαμβάνουμε ένα τόσο μεγάλο ρίσκο που δεν το ελέγχουμε καθόλου και δεν ψάχνουμε τρόπο να μεταφέρουμε τον κίνδυνο σε αυτόν που είναι η δουλειά του-στην προκειμένη περίπτωση στην ασφαλιστική εταιρία;
Γράφω αυτές τις γραμμές με πραγματικό πόνο για τους ανθρώπους που έχασαν περιουσίες αυτές τις μέρες. Βλέπουμε παππούδες και γιαγιάδες να γίνονται πρόσφυγες στη χώρα τους γιατί ξαφνικά έχασαν το μοναδικό σπίτι που είχαν. Τί θα κάνουν αυτοί οι άνθρωποι που δεν δουλεύουν πια; Γιατί να μην έχουν έτοιμη τη λύση; Πόσο κοστίζει η ψυχολογική τους καταστροφή; Πού θα μείνουν τώρα; Τί θα κάνουν; Δεν είναι κρίμα; Αφού υπάρχει λύση και μάλιστα εφικτότατη! Όχι μόνο λόγω του μικρού κόστους, αλλά και λόγω της μεγάλης αξίας της. Πόσο πιο ήσυχοι θα ήταν όλοι αυτοί οι άνθρωποι αν ήξεραν ότι σε μία εβδομάδα θα είχαν το σύνολο των χρημάτων που χρειάζονταν για να φτιάξουν το σπίτι τους;
Ήδη οι περισσότερες ασφαλιστικές εταιρίες ανακοίνωσαν ειδική μεταχείριση για τους πυρόπληκτους και αποζημιώσεις εντός 48 ωρών! Και θα αποζημιωθούν. Όλοι! Δεν υπάρχει περίπτωση να μην αποζημιωθούν. Πρόκειται για ένα ξεκάθαρο συμβάν που αποζημιώνεται αμέσως. Δεν είναι κρίμα να μην είναι όλα τα σπίτια ασφαλισμένα; Δεν είναι κρίμα να καταστρέφονται ζωές όταν η λύση είναι έτοιμη, δοκιμασμένη, φθηνή, απόλυτη; Δεν είναι κρίμα;
Ενημερωθείτε,ψάξτε, ρωτήστε. Τώρα για όσους είναι ακόμα νωρίς! Μετά δεν γίνεται. Οι άνθρωποι που έχασαν τα σπίτια τους δεν γίνεται να ασφαλιστούν τώρα. Μην το αφήσετε για το μέλλον. Αν ρωτούσαμε όλους όσους έχασαν τα σπίτια τους μια μέρα πριν αρχίσει η φωτιά, αν πίστευαν ότι σε 2 εβδομάδες δεν θα είχαν σπίτι,όλοι θα έλεγαν ότι θα είχαν. Αλλά έτσι είναι ο κίνδυνος. Απρόβλεπτος στον χρόνο και στο μέγεθος της ζημιάς. Ας τον μηδενίσουμε. Τώρα, όχι αύριο. Γιατί αύριο ίσως είναι αργά.
Το άρθρο μου αυτό δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στο http://www.insuranceforum.gr το οποίο και ευχαριστώ!
