Οι ασφαλιστικές εταιρίες είναι επιχειρήσεις. Ως τέτοιες, έχουν σκοπό το κέρδος. Όμως, είναι ξεκάθαρο ότι για να μπορούν να έχουν κέρδος, πρέπει να έχουν ικανοποιημένους πελάτες που σημαίνει ότι πρέπει να προσφέρουν υπηρεσίες που ανταποκρίνονται σε αυτό που υπόσχονται.
Όταν μια ασφαλιστική εταιρία προωθεί ένα προϊόν που υπόσχεται αποζημίωση τη στιγμή της ζημιάς, δεν είναι μια υπόσχεση που δίνει με μια αόριστη ελπίδα να μη συμβεί αυτή η ζημιά. Έχει προηγηθεί πολύμηνη, ίσως και πολυετής αναλογιστική μελέτη από ειδικούς επιστήμονες, οι οποίοι έχουν υπολογίσει με όσο γίνεται μεγαλύτερη ακρίβεια την πιθανότητα να συμβεί η συγκεκριμένη ζημιά στον συγκεκριμένο πληθυσμό στον οποίο απευθύνεται το προϊόν. Αυτό σημαίνει ότι, όποτε προκύπτει αίτημα αποζημίωσης, το κόστος που θα βαρύνει την εταιρία είναι προϋπολογισμένο και προεισπραγμένο από το σύνολο των πελατών που έχουν αγοράσει το συγκεκριμένο προϊόν (η τεχνική του «Κοινού Ταμείου» που είχαμε γράψει πριν λίγες μέρες).
Υπάρχουν, βέβαια και οι όροι των συμβολαίων. Οι όροι των συμβολαίων, εμπεριέχουν ένα άρθρο που λέγεται “Εξαιρέσεις”. Εφόσον το αίτημα αποζημίωσης του πελάτη εμπίπτει σε παράγραφο αυτού του άρθρου, το περιστατικό δεν αποζημιώνεται (περισσότερα γι’αυτό έχουμε γράψει παλιότερα επίσης).
Εν κατακλείδι, μια ασφαλιστική εταιρία, όταν ο πελάτης δικαιούται αποζημίωση βάσει των όρων του συμβολαίου του,τον αποζημιώνει. Αυτή, άλλωστε, είναι και η διαφήμισή της ώστε να κερδίσει κι άλλους πελάτες. Δηλαδή, μια σχέση win-win.
Μία Απάντηση